Licht traumatisch hersenletsel | NAH na een ongeval

Hoewel licht traumatisch hersenletsel vaak wordt omschreven als 'mild', is deze term misleidend omdat het geen goed beeld geeft van de ernst en impact van de symptomen op het dagelijks leven iemand met dit ziektebeeld. Verschillende onderzoeken aangetoond dat tot 15% van de mensen die een licht traumatisch hersenletsetsel hebben, blijvende symptomen kunnen ervaren. Licht traumatisch hersenletsel wordt ook wel het post-concussie syndroom genoemd. (Theadom et al., 2018).

Hoe vaak komt Licht Traumatisch Hersenletsel voor?

Auto-ongelukken, valpartijen, sportblessures en gewelddadige aanvallen zijn enkele van de meest voorkomende oorzaken van licht traumatisch hersenletsel (Thurman, Alverson, Browne, & Dunn, 1999). 

Naar schatting krijgen jaarlijks wereldwijd meer dan 10 miljoen mensen te maken met een vorm van traumatisch hersenletsel, en het merendeel daarvan is licht traumatisch hersenletsel (Faul, Xu, Wald, & Coronado, 2010).

Wanneer krijg je de diagnose licht traumatisch hersenletsel? 

De diagnose van licht traumatisch hersenletsel (LTH), wordt meestal gesteld op basis van de symptomen van de patiënt en de omstandigheden die het letsel veroorzaakte. Daarnaast kan er aanvullend onderzoek gedaan worden:

Medische Geschiedenis en Fysiek Onderzoek: Een arts zal beginnen met het verzamelen van je medische geschiedenis, inclusief informatie over de omstandigheden van het letsel en de symptomen die sindsdien zijn opgetreden. Dit zijn vaak vragen over bewustzijnsverlies, desoriëntatie, en verwarring na het letsel en symptomen zoals hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, en cognitieve problemen. De arts zal ook een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te zoeken naar tekenen van trauma, zoals zwelling of kneuzingen.

Neurologische Beoordeling: Een belangrijk onderdeel van de evaluatie voor licht traumatisch hersenletsel, is een neurologische beoordeling, die kan helpen bij het identificeren van veranderingen in hersenfunctie. Deze beoordeling kan tests van motorische en sensorische vaardigheden, balans en coördinatie, en cognitieve functies zoals geheugen en concentratie omvatten.

Het nadeel van de cognitieve test (het neuropsychologisch onderzoek NPO) is dat er vaak geen test is gedaan op het moment dat je nog geen LTH opliep. Daarom vergelijken ze de uitslag van deze test niet met jouw eigen eerdere vermogen, maar met het normale vermogen van een groep mensen met ongeveer de zelfde leeftijd en hetzelfde opleidingsniveau. Dit kan dus een verkeerd beeld geven. Bijvoorbeeld wanneer jij ontzettend slim en snel was voor iemand met jouw leeftijd en jouw opleidingsniveau en je nu misschien net nog binnen de norm valt bij je leeftijdsgenoten met een zelfde opleiding. Voor jou kan er een heel verschil zijn maar omdat je nog binnen de 'norm' zit, is de conclusie van de test dat er geen afwijkingen zijn. Overigens werkt dit andersom ook zo. 

Daarnaast is het met deze testen zo dat je er handig in wordt. Met name wanneer er een aansprakelijke partij is voor het letsel, zie je dat mensen eerst een revalidatietraject doorlopen waarbinnen een eerste en tweede NPO afgenomen wordt om vervolgens nog een NPO te moeten doen bij een onafhankelijke onderzoeker. Op het moment dat je 3x de zelfde puzzels hebt moeten doen, kan het zijn dat je een strategie hebt ontwikkeld en je dus beter scoort dan je zou doen wanneer dit je eerste NPO zou zijn. 

Beeldvormende Tests: In sommige gevallen kan een arts beeldvormende tests, zoals een computertomografie (CT) scan of een magnetische resonantie beeldvorming (MRI), laten uitvoeren om te zoeken naar zichtbare tekenen van hersenschade. Het is belangrijk te weten dat deze onderzoeken vaak normaal zijn bij LTH, omdat dit type letsel vaak geen zichtbare structurele schade aan de hersenen veroorzaakt.

Welke behandelmethodes zijn er voor mensen met licht traumatisch hersenletsel?

Licht Traumatisch Hersenletsel (LTH), wordt doorgaans beheerd door een combinatie van rust, geleidelijke terugkeer naar normale activiteiten, en symptoomgerichte behandelingen. De specifieke aanpak kan variëren afhankelijk van de aard en de ernst van de symptomen. Hier zijn enkele veel voorkomende behandelstrategieën:

Rust en Herstel: Onmiddellijk na het letsel is rust cruciaal voor het herstel van de hersenen. Dit omvat zowel fysieke rust (om te voorkomen dat de symptomen verergeren en om extra letsel te voorkomen) als cognitieve rust (om de hersenen de kans te geven om te herstellen).

Geleidelijke terugkeer naar activiteiten: Na een periode van rust, wordt over het algemeen aangeraden om geleidelijk terug te keren naar normale activiteiten. Dit moet langzaam en stapsgewijs gebeuren, en het tempo van de terugkeer moet worden aangepast aan de tolerantie van de patiënt voor de activiteit.

Symptoommanagement: Verschillende symptomen van LTH kunnen specifieke behandelingen vereisen. Bijvoorbeeld, hoofdpijn kan worden behandeld met pijnstillers, terwijl slaapproblemen kunnen worden beheerd met slaaphygiënemaatregelen of, in sommige gevallen, medicatie. Cognitieve problemen, zoals geheugen- of concentratieproblemen, kunnen worden aangepakt door cognitieve revalidatie of strategieën voor compenserende cognitie.

Ondersteuning en begeleiding: Het ervaren van een LTH kan stressvol en verwarrend zijn. Psychologische ondersteuning en begeleiding kunnen nuttig zijn, zowel om de emotionele impact van het letsel aan te pakken als om te leren omgaan met eventuele blijvende symptomen.

In het begin zijn alle zorgprofessionals jou aan het begeleiden naar weer normaal functioneren zoals je voor je LTH deed. Als er na een jaar revalideren nog restverschijnselen zijn, dan wordt vaak overgegaan op een andere strategie. De focus wordt dan verlegd van beter worden naar accepteren dat je ziek bent en je leven daarop aan te passen. 

Dit is ook vaak het moment waarop een UWV in beeld komt en de onafhankelijke beoordelingen van het UWV of de verzekeraar (bij letselschadezaken) uitgevoerd worden. 

Binnen revalidatiecentra zijn verschillende programma's te volgen waarin je leert om te gaan met de restverschijnselen. Dit is dus een extra traject, na het traject wat in het eerste jaar plaatsvindt. 

Er is een traject in Amerika (Provo in Utah) waar een heel aantal Nederlanders succesvolle resultaten behaalden. In de 7 dagen durende therapie wordt het uiterste van je gevraagd. Je moet allemaal opdrachten uitvoeren die concentratie, overzicht en uithoudingsvermogen van je vragen. Dit met als doel je brein weer actief te krijgen. Ongeveer 75% van de patiënten kunnen na de behandeling veel meer dan ze eerder konden. De therapie is relatief duur (samen met reis en verblijfkosten ben je zomaar 25.000 euro kwijt) en wordt niet vergoed in Nederland. Er is geen wetenschappelijk bewijs dat de therapie daadwerkelijk werkt. Toch hebben veel LTH patiënten er baad bij. Mogelijk komt er binnenkort een vestiging van de Amerikaanse kliniek in Nederland. Dan zijn de kosten van de therapie nog steeds hoog maar wel een stuk lager doordat je dan relatief lage verblijfskosten en reiskosten hebt. 

Op dit moment wordt er in Nederland ook veel onderzoeken naar de invloed van voeding en leefstijl op de hersenplasticiteit (de mate waarin de hersenen toch weer kunnen herstellen). Zelf heb ik ontdekt dat veel van mijn klachten zoals extreme vermoeidheid en hersenmist, na 9 jaar ineens verminderden op het moment dat ik al een aantal maanden koolhydraatarm at. Dit is één van de redenen dat ik het weer voor elkaar krijg om andere mensen te helpen met informatie en programma's aan de hand waarvan ze zich weer een stuk beter dan eerst kunnen voelen.